Anna Woźniak. Zoopsycholog i treser pozytywny. Członek Polskiego Stowarzyszenia Zoopsychologów. Udziela konsultacji i porad zoopsychologicznych w naszym schronisku. Pisuje do miesięcznika Przyjaciel Pies, na łamach którego pomaga rozwiązywać sytuacje konfliktowe z udziałem psów.
Aportowanie jest jednym z najważniejszych ćwiczeń w posłuszeństwie, ale stanowi również świetną zabawę dla psa i jego przewodnika. Doskonale wpływa na kondycję psychiczną i fizyczną pupila, a także wzmacnia więź psa przewodnikiem. Są różne rodzaje aportu: rzucany, aport przez ławkę, aport na węch, kawałeczka drewna lub szmatki itd… Podczas nauki aportowania wykorzystujemy jeden z najmocniejszych instynktów występujących u psowatych, mianowicie instynkt łowczy, który umożliwia zwierzęciu przeżycie. Metoda uczenia polega na zabawie z psem i na wzmacnianiu pożądanych zachowań, aż do uzyskania aportu jaki chcemy osiągnąć. Uczenie aportu można zacząć już bardzo wcześnie, to bardzo przyjemna lekcja dla szczeniąt, ale dorosłe psy również chętnie się uczą i czerpią z tego wiele radości. Nauka aportu składa się z pewnych faz, następujących po sobie, które pochodzą od zachowań naturalnych.
Powyżej opisane fazy to idealne wykonanie aportu, konkursowe. Dla nas sukcesem już będzie samo przynoszenie i oddawanie aportu na komendę. Aportem powinien być przedmiot, który psiak bardzo lubi, interesuje się nim i chętnie bierze do pyska. Może to być szmatka, zabawka, piłka. Nie polecam aportowania patyków, są niebezpieczne i bardzo często taka zabawa źle się kończy. W przypadku psów, którym brakuje motywacji używamy przedmiotów zaopatrzonych w sznurek, co daje możliwość ożywienia przedmiotu, nadaje mu cechy prawdziwej ofiary, która ucieka i trzeba ją gonić. Pamiętajmy, że taki ożywiony aport ma służyć tylko do edukacji, nie jest zwyczajną zabawką. Bardzo pomocny jest też zamknięty z jednego końca korytarz. Można wykonać go ze zwykłej siatki lub z takiej ogrodzeniowej dla owiec, jagniąt. Jest bardzo ważny w przypadku zarówno szczeniąt jak i psów dorosłych. Jego zalety to : po pierwsze pozwala na jeden tylko punkt wyjścia – w stronę właściciela, po drugie uczy przez warunkowanie posuwać się naprzód i wracać w linii prostej, po trzecie zapobiega rozpraszaniu się psa, a po czwarte pomaga osiągnąć prawidłowy powrót z przodu; w tym przypadku możemy zwęzić wyjście w lejek skierowany na właściciela.
Na początku za każdym razem chcąc by psiak oddał aport, przekupujemy go smakołykiem. Po prostu dokonujemy zamiany aport na smakołyk. W dalszym etapie smakołyk umożliwi zaniesienie aportu do właściciela i oddanie, a w końcu spojrzenie na przewodnika i powrót do nogi.
KONTAKT
48 384 77 73
biuro@rtoz.pl
ul. Witosa 96
26-600 Radom
GODZINY OTWARCIA
Listopad - Marzec: 11.00 - 15.00
Kwiecień - Październik: 11.00 - 17.00
Poniedziałek - schronisko nieczynne
PODMIOT ADMNISTRUJĄCY SCHRONISKIEM
Radomskie Towarzystwo Opieki Nad Zwierzętami
Projekt i wykonanie: ITDOT