Przekaż1%podatku

POMÓŻ BEZPOŚREDNIO
nr naszego konta:
47 1240 3259 1111 0000 2990 4428

+48 384 777 3
+48 605 329 442 ul. Witosa 96
26-600 Radom

Aportowanie

Anna Woźniak. Zoopsycholog i treser pozytywny. Członek Polskiego Stowarzyszenia Zoopsychologów. Udziela konsultacji i porad zoopsychologicznych w naszym schronisku. Pisuje do miesięcznika Przyjaciel Pies, na łamach którego pomaga rozwiązywać sytuacje konfliktowe z udziałem psów.

Aportowanie jest jednym z najważniejszych ćwiczeń w posłuszeństwie, ale stanowi również świetną zabawę dla psa i jego przewodnika. Doskonale wpływa na kondycję psychiczną i fizyczną pupila, a także wzmacnia więź psa przewodnikiem. Są różne rodzaje aportu: rzucany, aport przez ławkę, aport na węch, kawałeczka drewna lub szmatki itd… Podczas nauki aportowania wykorzystujemy jeden z najmocniejszych instynktów występujących u psowatych, mianowicie instynkt łowczy, który umożliwia zwierzęciu przeżycie. Metoda uczenia polega na zabawie z psem i na wzmacnianiu pożądanych zachowań, aż do uzyskania aportu jaki chcemy osiągnąć. Uczenie aportu można zacząć już bardzo wcześnie, to bardzo przyjemna lekcja dla szczeniąt, ale dorosłe psy również chętnie się uczą i czerpią z tego wiele radości. Nauka aportu składa się z pewnych faz, następujących po sobie, które pochodzą od zachowań naturalnych.

  1. Zainteresowanie przedmiotem.
  2. Bieg w kierunku tego przedmiotu.
  3. Chwytanie go.
  4. Powrót do przewodnika.
  5. Oddanie przedmiotu.
  6. Przyjęcie pozycji siedzącej przy oddawaniu przedmiotu.
  7. Przyjście do nogi po oddaniu przedmiotu.

Powyżej opisane fazy to idealne wykonanie aportu, konkursowe. Dla nas sukcesem już będzie samo przynoszenie i oddawanie aportu na komendę. Aportem powinien być przedmiot, który psiak bardzo lubi, interesuje się nim i chętnie bierze do pyska. Może to być szmatka, zabawka, piłka. Nie polecam aportowania patyków, są niebezpieczne i bardzo często taka zabawa źle się kończy. W przypadku psów, którym brakuje motywacji używamy przedmiotów zaopatrzonych w sznurek, co daje możliwość ożywienia przedmiotu, nadaje mu cechy prawdziwej ofiary, która ucieka i trzeba ją gonić. Pamiętajmy, że taki ożywiony aport ma służyć tylko do edukacji, nie jest zwyczajną zabawką. Bardzo pomocny jest też zamknięty z jednego końca korytarz. Można wykonać go ze zwykłej siatki lub z takiej ogrodzeniowej dla owiec, jagniąt. Jest bardzo ważny w przypadku zarówno szczeniąt jak i psów dorosłych. Jego zalety to : po pierwsze pozwala na jeden tylko punkt wyjścia – w stronę właściciela, po drugie uczy przez warunkowanie posuwać się naprzód i wracać w linii prostej, po trzecie zapobiega rozpraszaniu się psa, a po czwarte pomaga osiągnąć prawidłowy powrót z przodu; w tym przypadku możemy zwęzić wyjście w lejek skierowany na właściciela.

Zamiany na smakołyki.

Na początku za każdym razem chcąc by psiak oddał aport, przekupujemy go smakołykiem. Po prostu dokonujemy zamiany aport na smakołyk. W dalszym etapie smakołyk umożliwi zaniesienie aportu do właściciela i oddanie, a w końcu spojrzenie na przewodnika i powrót do nogi.

Aktualności | Ogłoszenia

Pozostałe psy | Pozostałe koty

PRZYJACIELE SCHRONISKA

KONTAKT

48 384 77 73
biuro@rtoz.pl
ul. Witosa 96
26-600 Radom

GODZINY OTWARCIA

Listopad - Marzec: 11.00 - 15.00
Kwiecień - Październik: 11.00 - 17.00
Poniedziałek - schronisko nieczynne

PODMIOT ADMNISTRUJĄCY SCHRONISKIEM

Radomskie Towarzystwo Opieki Nad Zwierzętami